Een tweede kans
Diana Pinzón nam haar leven opnieuw in handen. Dankzij de steun van ons project kwam ze het verlies van haar vader te boven en liet ze haar leven niet meer leiden door de angst voor geweld.
Dodelijk geweld
Het leven van Diana Pinzón nam op 30 augustus 2011 een drastische wending. Die dag werd haar vader vermoord door een gewapende bende. Ze was toen amper elf jaar oud. Dodelijk geweld is een echte plaag in Colombia. Verschillende delen van het land worden er gecontroleerd door criminele bendes die leven van afpersing en drugshandel. In die gebieden is het dan ook moeilijk om je grondgebied, werk, cultuur en vrijheid te beschermen.
Groot gemis
"Het was een immens verdriet waarin mijn familie en ik werden ondergedompeld. Het was dan ook heel moeilijk om dit te boven te komen", vertelt Diana. "Mijn vader was onze steun en toeverlaat. Maar wij waren niet de enigen in de buurt die hier mee te kampen hadden. Vele gezinnen hebben hier al een dierbare verloren door geweld."
Opleiding en ontwikkeling
Diana woont samen met haar moeder en kleine zus in La Palestina. Dat is een koffieplantage in Coromoro, een gemeente in het departement Santander. Diana is een van de honderd jongeren die deel uitmaken van het ‘Education for the Future in Santander’-project van Collibri Foundation en Efico Foundation. Daarvoor werken ze samen met de Federación Nacional de Cafeteros de Colombia en twee lokale opleidingscentra.
Heropbouw
"Dankzij het project 'Education for the Future' in Santander is het me gelukt om die zwarte periode in mijn leven achter mij te laten", gaat Diana verder. "Dankzij de vele workshops en groepswerken heb ik geleerd dat het perfect mogelijk is om met mensen samen te werken. Ik besef nu ook dat de criminaliteit je leven niet meer moet bepalen. Ik heb op dit moment 2 000 koffieplanten dankzij het project. Om alles in goede banen te leiden, kan ik rekenen op mijn moeder. Zij helpt me met de teelt en het onderhoud."
Leven opnieuw in handen nemen
"Ik wil alle medewerkers bedanken voor de kans die ze ons gaven. Mijn familie en ik ontdekten dat we er niet alleen voor stonden. We voelden de warmte van de gemeenschap en van de begeleiders. Dit was de uitgelezen kans om mijn leven opnieuw in handen te nemen."
